Μύριζε καπνός.

Μαύρα

Γκρι

Θολά

Πρέπει να ήμουν μεθυσμένος ή μαστουρωμένος, μάλλον και τα δύο.
Ρούμι.

Η πόρτα έγινε από γυαλί. Την άνοιξα, ένιωσα την ζαλούρα μου παντού. Μπήκα μέσα και ήρ8ες ντυμένη με την μαύρη ζακέτα σου. Προσπάθησα να σε διακρίνω, τα μαλλιά σου έπεφταν μπροστά στα μάτια σου. Χάιδεψες το μέτωπο μου να με δεις καθαρά. Ενδορφίνες, μυστικές οσμές, κωδικοποιημένες που αναγνωρίζονται μόνο απ' τους εραστές τους.
-Είσαι σίγουρη;
'Ήμουν εγώ;

Υπότιτλοι.

Στο πρώτο πάντα, τα σώματα δεν ξέρουν ακόμα τις κινήσεις. Μαθαίνετε πάρα πολύ γρήγορα όμως. Θέλεις την ανάσα να γίνει δική σου.

Καπνός

Ζαλούρα

Μοβ

Μουσική

Αγκαλιάζω το πρόσωπο σου με τα χέρια μου, βάζεις τα δικά σου πάνω στα μάγουλα μου. Εκατομμύρια χείλη και φιλιά. Η γεύση σου, το σάλιο, το κόκκινο. Γίνεσαι ένα κομμάτι puzzle, αυτό που έλειπε, αυτό που με συμπληρώνει. Ενώσεις. Ταίριαζες απόλυτα. Ολοκληρώνεται. Δεν είμαστε πλέον άνθρωποι. Έρχεται ο ωκεανός, μπαίνει μέσα μας. Γινόμαστε ένα μαζί του. Κύματα. Σιγή.
Η γεύση σου...